image

Ψυχοθεραπεία

Ανάλογα με τη διάγνωση του παιδιού αλλά και με τις παρατηρούμενες συμπεριφορές

επιλέγεται η ενδεδειγμένη προσέγγιση και ο αντίστοιχα εκπαιδευμένος θεραπευτής. Σε γενικές γραμμές, η ψυχοθεραπεία αποσκοπεί στην υποστήριξη της ψυχικής υγείας και της συναισθηματικής ευημερίας των παιδιών τα οποία είναι πιθανό να παρουσιάζουν διαταραχές πανικού , ύπνου, πρόσληψης τροφής, φοβίες, άγχος επίδοσης. Επικεντρωνόμαστε στη συναισθηματική ρύθμιση, στην ανάπτυξη στρατηγικών για την αντιμετώπιση του άγχους που μαστίζει αυτή τη χρονική περίοδο παιδιά και εφήβους, στην εκμάθηση τεχνικών αυτορύθμισης, στην ανάπτυξη του αυτοελέγχου μέσα από τρία επίπεδα:
της δημιουργίας κινήτρου, της αυτοαξιολόγησης της συμπεριφοράς και της χρήσης της αυτοενίσχυσης, στην ανάπτυξη της αυτοαντίληψης, στην συμμετοχή σε κοινωνικές καταστάσεις αποδεχόμενα πιθανή αποτυχία και μη εγκατάλειψη της προσπάθειας όταν δυσκολεύονται, στη συνειδητοποίηση των ικανοτήτων τους αλλά και των ορίων τους, στη βελτίωση της αλληλεπίδρασης και της συνεργασίας με συνομιλήκους και ενήλικες, στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησής τους, στην ενίσχυση του εσωτερικού τους λόγου μέσω της λεκτικής αυτοκαθοδήγησης ώστε να μειωθούν οι παρορμητικές αντιδράσεις όταν υφίστανται.

Άξονες εστίασης

Oι άξονες στους οποίους εστιάζει ο ψυχολόγος ανάλογα με το αίτημα του γονέα και του παιδιού

Αλλά και τις ανάγκες που προκύπτουν μετά από την αξιολόγησή του είναι:
Το συναίσθημα (αναγνώριση, αποδοχή, έκφραση, διαχείριση άγχους, διαχείριση Θυμού, διαχείριση φοβιών, διαχείριση πένθους, διαχείριση άγχους αποχωρισμού, διαχείριση κρίσεων πανικού, αντιμετώπιση καταθλιπτικού συναισθήματος,...)
Η βελτίωση σχέσεων (γονεικών, αδελφικών, φιλικών, η διαχείριση συγκρούσεων, η διαχείριση απόρριψης, ο περιορισμός της συναισθηματικής εξάρτησης,...)
Η συνειδητοποίηση των αμυντικών μηχανισμών (απώθηση, εκλογίκευση, αποφυγή, εξιδανίκευση, διανοητικοποίηση, παλινδρόμιση, εκδραμάτιση, άρνηση, προβολή, ενδοβολή,...)

image
image

Η αυτοβελτίωση (αυτοαντίληψη, αυτοέλεγχος, βελτίωση της αυτοεικόνας, ικανοποιητική εικόνα σώματος, κοινωνικές δεξιότητες, στοχοθεσία,...)
Η σεξουαλική αγωγή (αποδοχή του σώματος, αποδοχή των ορίων των άλλων, έννοια της ταυτότητας, σχέσεις, συναίνεση και σεβασμός,...), η σκέψη (Θεωρία του νου, ιδεοληψίες, γνωστική αναδόμηση,...)
Η συμπεριφορά (αντίσταση στην αλλαγή, απόσυρση, αποφυγή, αυτοτραυματισμός, κακοποιητική συμπεριφορά έναντι ζώων, κακοποιητική συμπεριφορά έναντι ανθρώπων, ενούρηση, εγκόπριση, υπερδιέγερση, τελειομανία, ψυχαναγκασμοί,...)